- شاه آزمای (اَ کَ / کِ)
آزمایندۀ شاه. امتحان کننده شاه:
پژوهنده ای بود حجت نمای
در آن انجمن گشت شاه آزمای.
نظامی
پژوهنده ای بود حجت نمای
در آن انجمن گشت شاه آزمای.
نظامی
معنی شاه آزمای - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که سال های دراز نیک و بد روزگار را دیده و تجربه اندوخته، پیر، کهنسال، سال آزماینده، سال آزموده، برای مثال بپرسید کای پیر سال آزمای / فکنده سرت سایه بر پشت پای (نظامی۵ - ۸۵۱)
(زْ / زِ)
لغت نامه دهخدا
آزمودن شاه. عمل شاه آزماینده:
در آن انجمن بود بسیار کس
بشاه آزمایی گشاده نفس.
نظامی
در آن انجمن بود بسیار کس
بشاه آزمایی گشاده نفس.
نظامی
(فُ)
لغت نامه دهخدا
راه آزماینده. که راه آزماید. که در شناختن راهها و جاده ها تجربه دارد. راهشناس:
نواحی شناسان راه آزمای
هراسنده گشتند ازآن ژرف جای.
نظامی.
و رجوع به راه آزماینده شود
نواحی شناسان راه آزمای
هراسنده گشتند ازآن ژرف جای.
نظامی.
و رجوع به راه آزماینده شود
(شِ / شَ کَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که مجرب است و نیک و بد سالهای سال را دیده است. (استینگاس ص 942). سال آزموده. رجوع به سال شود
(اِ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
مجرب از طرف شاه. شاه آزموده:
چنان چون فریدون مرا داده بود
ترا دادم این تاج شاه آزمود.
فردوسی
چنان چون فریدون مرا داده بود
ترا دادم این تاج شاه آزمود.
فردوسی
تجربه کننده آزماینده، مجرب آزموده: (همی خواهد این پیر کار آزمای که ترکان بجنگ اندر آرند پای)